HET MAAKT ZOVEEL KAPOT
Lia ontdekte bijna tien jaar geleden dat haar man een relatie had met een andere vrouw. Kort daarna ging hij weg. Ze bleef achter met haar vier kinderen, onder wie drie tieners. Lia: ‘“We hadden een goede huwelijk. Samen met de kinderen vormden we een hecht gezin. We stonden naast elkaar, ook in moeilijke tijden. Zo ervoer ik het tenminste.’☺
Toen bleek dat hij een ander had en hij vertrok. Ze zag het absoluut niet aankomen, aan die mogelijkheid had ik gewoon nooit gedacht. Ze hield met veel dingen rekening, maar dit… kwam als een donderslag bij heldere hemel.”☺
Je weet niet wat je overkomt. Eerst was ze volkomen verbijsterd. Het was zo onbegrijpelijk. Ze dacht in die begintijd nog: we komen er wel doorheen. We hebben het altijd goed gehad met elkaar en de kinderen. Dat kan hij toch niet allemaal zomaar achterlaten. Hij komt wel weer terug. Het zal een midlifecrisis zijn of misschien is hij overspannen. Maar hij liet alles achter. Hij ging. En het kwam niet goed. Toen stortte mijn wereld in. Ik riep tot God: U moet me maar helpen, dit kan ik niet aan.”☺
Lia was niet kwaad op God. Ze vertelt: “Ze wist dat God dit niet wilde. Mijn ex-man had hiervoor gekozen, God niet. Ze snapt nu waarom God de echtscheiding haat. Niet alleen omdat er een verbond verbroken wordt, maar een scheiding veroorzaakt ook diepe pijn en verdriet. Er gaat zoveel kapot.☺
Iemand zei eens in een preek: ‘Je bent altijd in de handen van God geborgen. En zijn handen zijn altijd dieper dan jij zit.’ Zo ervaart ze het ook. Hoe moeilijk ze het ook had, toch kreeg ze de rust en de zekerheid dat God bij haar was. Vanaf het begin werd ze opgevangen door familie en vrienden. Ze kon bij ze uithuilen en met ze praten. Ze voelde zich bevoorrecht dat er mensen om me heen staan. Vooral de eerste tijd was ze verslagen, moe, uitgeput. Maar ze kon ook ontzettend kwaad zijn. Je komt zoveel onrecht tegen, ook bij allerlei instanties, als alles gergeld moet worden. Dan voel je je zo machteloos. Ze vertelde God hoe boos ze was. Dan bad ze: Heer, maak me rustig. Maar het hielp niet. Je moet uitrazen. Die emoties zitten in je, die moeten eruit. Ik zie het als een wonder van God dat ik niet verbitterd ben geraakt. Je mag kwaad worden, huilen. Als je het ook maar weer kwijtraakt. Dan moet je ervoor waken om te gaan haten. Want daar heb je alleen jezelf mee. Dan red je het gewoon niet.”☺
Over hoe ze het dan wel redt, zegt Lia: “Het klinkt misschien gek, maar je moet gewoon doorgaan. Er komen weer momenten dat het goed gaat. Andere dingen vragen je aandacht. Tijd speelt een belangrijke rol. Achteraf merk je dat er beetje bij beetje genezing is. Je moet ook oog houden voor de goede dingen. Door deze situatie heeft ze een intensievere band met de kinderen gekregen, bijvoorbeeld door de goede gesprekken die we gehad hebben. Ze zijn er tot nu toe gelukkig goed doorheen gekomen. En ze zie Gods hand in de genezing van haar pijn. Ze weet dat wat er ook gebeuren zal, God bij haar is. Ze heeft nu echt ervaren dat Hij voor haar zorgt en haar niet loslaat. Er zijn zoveel beloftes uit de Bijbel waargemaakt in die moeilijke periode. Ze kan echt vol vertrouwen de toekomst tegemoet zien.”☺
Misschien wil je meer weten over dit leven met God. De Bijbel is Gods boek, daarin kun je alles vinden wat je nodig hebt. Kort samengevat is dit de boodschap:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten