Tegen de tijd dat hij vijftien jaar oud was, ging mijn zoon helemaal niet meer naar de kerk. Hij wilde geen "hypocriet" zijn. Hij had altijd een reden klaar om van huis weg te zijn wanneer wij onze wekelijkse Bijbelstudie deden. Hij zei: "Weet je niet dat je surfende drugsgebruikers in huis hebt?"☺
zondag 31 augustus 2025
Vrije wil
vrijdag 22 augustus 2025
We zoeken naar gevonden worden
“Ik voel vrede in mijn hart. Na jaren rusteloos op zoek te zijn naar blijvende vervulling, kwam Roos vorig jaar eindelijk thuis bij Jezus. Keer op keer raakte God haar op bijzondere wijze. Nu weet Roos: God is echt en zij wil Hem volgen.☺
Roos groeide op met een sterk besef van de schoonheid van de natuur. Ze verwonderde zich als kind al over de maan, de zee en de ritmes van eb en vloed. “Ik wist diep van binnen altijd al: er is meer tussen hemel en aarde. “Maar ik kende God nog niet, dus ik wist niet waar ik die verwondering moest plaatsen.”☺
Hoewel ze goed presteerde op school, worstelde ze in haar jeugd met haar gedrag. “Ik was rebels en ik kon moeilijk tegen autoriteit van juffen. Ik was best wel vervelend en ook moeilijk voor mijn ouders.☺
In haar studententijd in Amsterdam vulde zij haar tijd met studeren en feesten. Toen haar studententijd voorbij was en feesten haar geen voldoening meer gaf, zocht Roos haar antwoorden in hard werken, zelfhulp en spiritualiteit. Ze was ambitieus in haar werk, las daarnaast eindeloos in boeken over persoonlijke ontwikkeling en kon soms verdwijnen in de wereld van astrologie, ademwerk en theorieën over manifesteren en visualiseren.☺
Niet veel later zag Roos op social media dat iemand die ze volgde, Jezus had gevonden. Roos had ooit een Bijbel gekocht uit nieuwsgierigheid, maar deze nooit gelezen. Een jaar geleden besloot ze: ik ga ook wel de Bijbel lezen. Dat is een soort van laatste middel. ☺
Toen Roos een keer op haar balkon zat, dacht ze dat ze een soort download ontving. Ze werd erdoor aangeraakt: “Ik werd geëmotioneerd en voelde er tegelijkertijd een diepe vrede bij.” Nu ze de stem van de Heilige Geest herkent, weet ze dat Hij destijds tot haar sprak.☺
Larissa nodigde haar uit voor WeWorship, een aanbiddingsavond. Daar gebeurde opnieuw iets dieps. “Er werd een oproep gedaan: ‘Misschien heb je je hart voor Jezus geopend, maar staat er nog iets tussen.’ Die oproep was voor mij.” Roos liet voor haar bidden en voelde een intense aanraking van de Heilige Geest. “Ik moest huilen en lachen tegelijk.’’☺
Roos eindigt haar getuigenis met diepe dankbaarheid: “Mijn leven is echt zo verrijkt in alles. Ik voel me vrij. Ik voel vrede in mijn hart. Ik voel me heel diep geliefd. Ik zeg ook altijd tegen mensen: ik voel me echt gered. Ik was altijd zoekende, dolend en dwalend, maar mijn zoektocht is over, mijn vragen zijn beantwoord. Ik ben zo dankbaar. Het geloof is alles voor mij.’’Bron:revive.nl Als je Jezus zoekt met gebed zul je Hem vinden, ook als je leest.
zondag 17 augustus 2025
Als Gods licht

vrijdag 8 augustus 2025
Hij ziet je

donderdag 31 juli 2025
Zoek rust mijn ziel
dinsdag 22 juli 2025
Ze kreeg zoveel rust
EN HAD VERTROUWEN
donderdag 17 juli 2025
Geloofszekerheid
GELOOFSZEKERHEID
vrijdag 11 juli 2025
ALS MIJN OUDERS ZEIDEN DAT IETS NIET MOCHT
zaterdag 5 juli 2025
ZELF MOORD VAN EEN KIND
Zelfmoord van een kind - De onaanvaardbare waarheid "Karen," zei mijn man toen hij de telefoon had opgehangen, "ze hebben Robbie in zijn appartement gevonden. Hij is dood."☺
Ik was stomverbaasd en overweldigd door verdriet. Wat zou er gebeurd kunnen zijn? Was hij ziek? Of was hij misschien vermoord?☺
"Karen, ik weet hoe pijnlijk dit is" zei John. "Robbie was mijn stiefzoon, maar ik hield van hem alsof hij mijn eigen kind was. Karen, hij heeft zelfmoord gepleegd."☺
Ik hoorde de woorden, maar in mijn verstand ontkende ik het volledig. Ik bad: "Alstublieft God, laat het een vergissing zijn!" Later die avond aanvaardde ik de onaanvaardbare waarheid.☺
Het leven was altijd al zwaar geweest voor Robbie. Tijdens zijn geboorte had hij een zuurstofgebrek gehad. Als gevolg hiervan had hij te kampen met spraakstoornissen, leerproblemen en slechthorendheid. Pas toen hij volwassen was, werd vastgesteld dat hij aan dyslexie leed1. Hij was een impulsieve jongeman en hij handelde altijd zonder eerst goed na te denken. Hoewel impulsiviteit vaak wordt geassocieerd met ADD (Attention Deficit Disorder) werd ADD in Robbie's generatie nog "minimale hersenbeschadiging" genoemd.☺
Toen Robbie tweeëntwintig was verhuisde hij uit Oregon om voor zichzelf te bewijzen dat hij het leven in zijn eentje aankon. Hij stapte uit een opleidingsprogramma dat hem geholpen zou hebben om een baan te vinden bij bedrijven die bereid waren om mensen met bijzondere behoeften aan te nemen, ook al probeerde ik hem van gedachten te veranderen. Hij verzekerde ons dat het allemaal geen vaart zou lopen. Een maand nadat hij Oregon had verlaten werd hij ontslagen. Hij moest daardoor weer verhuizen, dit keer naar Washington. Het duurde niet lang voordat hij een eigen appartement, een nieuwe baan en ook een gemeente had gevonden. Voor zover wij aan het thuisfront konden zien, ging het allemaal prima met Robbie.☺
En nu had één telefoontje uit Washington al mijn hoop en al mijn dromen over een gelukkige toekomst voor mijn zoon verpletterd. Die nacht werd mijn kussen doordrenkt met tranen totdat ik eindelijk in slaap viel.☺ Ik schrok op uit mijn slaap en realiseerde me dat ik over Robbie gedroomd had. Hij had me toegeroepen en me vertelde dat Jezus van me hield. "Waar ben je, Robbie?" vroeg ik. Hij vertelde me dat hij niet naar me toe kon komen, maar dat hij van me hield.☺
Zelfmoord van een kind - Een eeuwige omarming voor de ouders Ik had zojuist de zelfmoord van een kind meegemaakt. Mijn kind! "Alstublieft, Heer, help me!" Ik huilde en dacht aan het vers: "Jezus begon ook te huilen." Vanaf dat moment wist ik dat ik in mijn verdriet niet alleen stond.☺
Mijn pijn kon zelfs niet doorbroken worden door mijn barmhartige vrienden en familieleden. En toch voelde ik, tegelijkertijd, de eeuwige omarming van God die mij er doorheen droeg. Diep in mijn binnenste begreep ik dat God, al vanaf het begin der tijden, wist wat verdriet was.☺
Zelfmoord van een kind - Genezing en hoop Ontkenning is heel vaak de eerste reactie op het verlies van een naaste, vooral als je eigen kind zelfmoord pleegt. We denken dat het allemaal een vergissing zal blijken te zijn, als we maar hard genoeg "Nee!" roepen. Net als de omarming van een vriend, geeft deze ontkenning het lichaam even de tijd om de schok te verwerken. De ontkenning verandert vervolgens in een shocktoestand, net als een pijnstiller voordat de pijn weer terugkeert. Maar het geeft ons de mogelijk om de dingen te doen die we moeten doen, zoals het inlichten van familieleden en vrienden en het regelen van de begrafenis. In deze periode brengen dromen en herinneringen onze geliefden vaak kortstondig terug.☺
Uiteindelijk zal God onze pijn genezen. We zullen de littekens van de zelfmoord van ons kind altijd met ons meedragen, maar als we op zoek gaan naar Gods redenen, dan zullen we in onze pijn een doel vinden. Toen ik eindelijk begreep wat Gods oppermacht was, hielp dat mij om het onaanvaardbare te aanvaarden. De zelfmoord van mijn zoon. God sloeg Zijn eeuwige armen om me heen om mij door mijn verdriet heen te helpen. allaboutlifchallenges.org☺
hopen': alles van God verwachten en op hem vertrouwen. De woorden 'hoop' en 'hopen' hebben meestal betrekking op een hoopvol leven, maar verwijzen soms ook naar een hoopvolle toekomst die snel zal aanbreken.☺
Hoe kunnen we hoop hebben volgens de Bijbel?🙏🏽
Ware hoop ontstaat door op God te vertrouwen, zelfs in moeilijke omstandigheden . Eén manier om te weten of je op God vertrouwt, is of je zijn Woord gehoorzaamt. Vertrouwen brengt gehoorzaamheid voort, wat hoop voortbrengt, wat resulteert in vreugde en vrede; en dat is de kracht van de Heilige Geest.☺
zondag 29 juni 2025
IK WIST NIET DAT GOD GOED WAS
Vrije wil
Tegen de tijd dat hij vijftien jaar oud was, ging mijn zoon helemaal niet meer naar de kerk. Hij wilde geen "hypocriet" zijn. Hij...
